Anti-roken als sektarisme

6 juni stemde de Tweede Kamer over Borst’s Tabakswet. Het uitgangspunt van de nieuwe Tabakswet geeft uitstekend weer waarom deze pagina als titel “Anti-roken als sektarisme” heeft gekregen:

Uitgangspunt voor de regering is en blijft dat tabaksproducten een enorme volksgezondheidsschade (waaronder ten minste 24.000 doden per jaar) en hoge maatschappelijke kosten (circa ƒ 6,5 miljard per jaar) veroorzaken. Succesvolle preventie van roken levert dan ook een grote gezondheidswinst en veel maatschappelijk rendement op.

Roken is een verslaving. Elke dag vallen er meer dan 65 doden door het gebruik van tabaksproducten. Dat berokkent veel leed en veroorzaakt grote schade binnen de familie, in de naaste omgeving en voor de samenleving als geheel. Daarom wil de overheid het aanbod en de promotie van tabak, en daarmee de verspreiding van nicotineverslaving tegengaan.

Alleen al uit dit stukje uit de beleidssamenvatting van de Tabakswet zijn diverse misvattingen en pseudo-religieuze dogma’s af te leiden:

• Er wordt weer volop gegoocheld met cijfers. Zoals op diverse pagina’s op deze site uitgelegd staat valt er heel wat aan deze cijfers af te dingen: De cijfers die al jaren worden genoemd zijn afgeleid uit een rapport uit 1993 (EPA-rapport) dat in 1998 door een Amerikaanse federale rechter wegens verregaande onzorgvuldigheid naar de prullenbak werd verwezen. Wie mocht denken dat de cijfers uit dat rapport via onderzoek verkregen zijn heeft het ook mis: de cijfers zijn gebaseerd op een rekenmodel en hebben niks met concreet gemeten aantallen doden te maken.
  • Verder is het maar de vraag of alle ziekten die aan roken worden gewijd ook daadwerkelijk daarmee te maken hebben. Een aardige analyse daarvan is via onze site als PDF file te downloaden.
  • De gezondheidsschade is ooit door het Rotterdamse NEI (Nederlands Economisch Instituut) doorgerekend en bleek, na correctie voor verschillende zaken, zeker niet zo slecht voor de roker uit te vallen als Borst beweert (+2,6 miljard!).
• “Roken is een verslaving” zegt Borst. Vroeger heette het een gewoonte. Alleen door de definitie voor het woord ‘verslaving’ te verbreden is het in de negentiger jaren gelukt roken onder deze term onder te brengen. Zoals momenteel het cholesterol-probleem plotseling veel meer slachtoffers blijkt te hebben doordat het minimale cholesterol niveau waarbij van een afwijking wordt gesproken door de WHO naar beneden is gebracht. Dé manier van de gezondheidswereld om de gezondheidsvraag op peil te houden!
• Het reclameverbod op tabak is helemaal een giller. Ervaringen in onder andere Canada hebben laten zien dat een dergelijk verbod helemaal niets uitmaakt voor de verkoophoeveelheid. Reclame bevordert hooguit het marktaandeel van een bepaald merk, maar bevordert de verkoop niet.
• De ‘angst’ voor passief roken is nog steeds erg misplaatst: nog nooit is wetenschappelijk aangetoond dat secundaire rook een gevaar voor de gezondheid is.

Waarom noemen we dit nu sektarisme? Wel, als je dieper in de argumentaties en de cijfers van de anti-rokers (zoals Borst) duikt zie je dat er eigenlijk heel weinig via echt onderzoek aangetoond is. De onderzoekswereld binnen de gezondheidssector houdt zich niet aan een aantal minimale hard gedefinieerde criteria voor de bepaling of een bepaalde uitkomst significant is, manipuleert met cijfers en feiten om haar gelijk te bewijzen en verzwijgt de resultaten die haar niet welgezind zijn. Zo valt het op dat op de WHO site in een opsomming van de bewijzen over het gevaar van passief roken haar eigen, meest groot opgezette onderzoek naar de gevolgen van tweede hands rook ontbreekt: de conclusies kwamen namelijk niet in haar kraam te pas.

Borst volgt, in het kielzog van organisaties als de WHO en de EU, blindelings de maatregelen die in de VS en Canada zijn genomen, zonder naar de resultaten van de maatregelen daar  te kijken. Het afdrukken van afschuwwekkende plaatjes op sigarettenpakjes is het volgende voorbeeld dat ze wil gaan volgen. Ook dat leverde in Canada niet de bedoelde resultaten op. Blindelings volgen van je grote voorbeeld is eveneens een kenmerk van een sekte.

Ook de vervolging van andersdenkenden valt in het anti-beleid terug te vinden. Repressieve maatregelen, in combinatie met brainwash-technieken, moeten er voor zorgen dat de tegenstanders zich naar het anti-geloof gedragen, of ze het er mee eens zijn of niet. Helaas zitten vele leden van deze sekte op posities waar ze deze macht ook daadwerkelijk kunnen uitoefenen.

Als je al niet meer kunt of wil overtuigen door feiten te overleggen kun je niet meer spreken van eerlijke voorlichting. Dan worden dezelfde methoden gevolgd als die de kerken al eeuwen geleden lieten zien: geloof me maar, ik weet hoe het zit. En als je niet wil geloven, dan krijg je straf.